zacierać — ręce a) «trzeć energicznie dłonią o dłoń z zimna albo na znak satysfakcji, zadowolenia»: Zasiadaliśmy do stołu, subiekci zacierali czerwone z zimna ręce (...). B. Schulz, Sklepy. Jak z bicza trzasł, stanął most, doskonale zbudowany, a murarz… … Słownik frazeologiczny
zacierać ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} cieszyć się z pomyślnego dla siebie obrotu sprawy, zwłaszcza spodziewając się zysków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacierać ręce z zadowolenia. Górale już zacierają ręce z myślą o nowym sezonie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacierać ślady — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać znaki, ślady czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacierać ślady zbrodni, czyjejś obecności itp. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacierać się – zatrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać być wyraźnym, dobrze widocznym, tracić ostrość konturów; zamazywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatarły się ślady butów na śniegu. Zatarł się napis na nagrobku, na murze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacierać — → zatrzeć … Słownik języka polskiego
zatrzeć — dk XI, zatrzećtrę, zatrzećtrzesz, zatrzećtrzyj, zatrzećtarł, zatrzećtarty, zatrzećtarłszy zacierać ndk I, zatrzećam, zatrzećasz, zatrzećają, zatrzećaj, zatrzećał, zatrzećany 1. «trąc uczynić coś niewidocznym, niewyraźnym, usunąć ślady czegoś na… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów … Słownik języka polskiego
miotełkować — ndk IV, miotełkowaćkuję, miotełkowaćkujesz, miotełkowaćkuj, miotełkowaćował, miotełkowaćowany ∆ łow. Miotełkować tropy «zacierać na śniegu stare tropy zwierzyny, zwykle za pomocą wleczonej za saniami gałęzi» … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
